Wie brengt niet regelmatig uren
door achter het stuur van zijn auto? Vaak druk bellend, soms lange tijd muziek
luisterend. Tussentijds zorgvuldig tal van zaken overpeinzend…
Radio 1 en BNR zijn absoluut onze
favoriete zenders. Na zo’n dag intensief luisteren raken wij echter soms de
draad nog wel eens kwijt. In hoog tempo wordt zowel goed als slecht nieuws met
ons gedeeld. Elke dag zoveel actualiteiten! Hebben we nu wel, of toch geen
crisis? Is het mogelijk dat we te maken hebben met een boeiende transformatie
van onze economie? Dan is die -tijdelijke- recessie best acceptabel en
verklaarbaar. Of is dit toch weer iets te naïef geredeneerd?
Na weer eens zo’n dag naar die
tegenstrijdige GTST-berichtgeving te hebben geluisterd, kwamen wij onlangs tot
een heldere conclusie. Niemand blijkt zich echt bewust te zijn van de richting
waarin wij ons als samenleving ontwikkelen. Het kan dus eigenlijk alle kanten
op. Zelfs een veelbelovende richting is mogelijk…
Hoe je het ook wendt of keert;
onzekerheid doet veel met ons. Wij gaan nadenken, nemen beslissingen, schonen
onze organisaties op en spreken onze creativiteit maximaal aan. We zijn
strijdbaar, inventief en zelfs flexibeler dan ooit tevoren. Met andere woorden,
de ware aard van onszelf en onze organisatie komt op een haast natuurlijke
wijze tot ontwikkeling. Dit vormt ons en maakt ons intrinsiek sterker.
Prima stappen allemaal. Crisis?
Elk probleem biedt kansen. Kansen geven vertrouwen en vertrouwen is goed voor
onze economie. Dát maakt die cirkel rond! John Scully, Strategic Management
Professor of Economics, zei ooit: 'Crisis is goed voor ‘t karakter van uw
organisatie'. Wij onderschrijven deze visie van harte en voegen daar graag aan
toe dat crises dook vormend zijn voor dat noodzakelijke bewustwordingsproces
bij onze politici en in onze huidige samenleving.
Afgelopen jaren zijn velen van
ons, in de strijd om het grote graaien en zelfverrijking, gewend geraakt aan de
vanzelfsprekendheid van het systeem. Het wankele evenwicht hebben we niet
gezien. Velen van ons hebben op geheel eigen wijze, bewust en/of onbewust, een
eigen bijdrage geleverd aan die kille, op materie gerichte vormen van
individualisering, die deel uit maken van een groter systeem.
Vrijwel niets is echter wat het
op het 1e gezicht lijkt. De Vlaamse visionair, Phil Bosmans sprak al 40 jaar
geleden zijn woorden: ‘Gelukkig maken is gelukkig zijn’. Per saldo is de grote
vraag wie nu eigenlijk wie gelukkig maakt?
Dit weekend kreeg Klaas een tip
van een bevriende collega-trainer om eens een film op internet te kijken. Het
was de moeite waard hem samen te bekijken. Tot slot hierbij enkele indrukken
uit deze film: Thrive Movement: Op een gegeven moment komt er een uitdrukking
in beeld van Henry Kissinger. Hij zei: 'who controls the foodsupply, can
control the people. Who controls the energy, can control whole continents. Who
controls the money, can control the world'. Hmmm! Opmerkelijke film.
Dit zou kunnen betekenen dat de
economische situatie zoals we die nu mondiaal kennen, bewust op gang is gebracht.
Bedenk dat er, menselijk en democratisch gezien, zoveel meer evenwicht en rechtvaardigheid
tot ontwikkeling gebracht had kunnen zijn. Genoeg voor iedereen. Ook vanuit 'Dromen-, Durven- Doen' kan elk mens zichzelf veranderen!
Wij raden u van harte aan deze
film eens op uw gemak te bekijken en er van te vinden wat u er zelf, of samen
met collega’s en vrienden, van zou willen vinden.
Bewust worden van onze bredere,
mondiale omgeving waarin voorheen de alledaagse vanzelfsprekendheid regel was,
zorgt voor vernieuwd inzicht. Zakelijk maar ook privé, en
sociaal-maatschappelijk. Gaandeweg zullen steeds meer mensen zich dit
realiseren. Wij willen veranderen omdat wij ons steeds meer bewust zijn van
onze rol in onze eigen omgeving en dat grotere geheel.
Een turbulente tijdgeest staan nú
voor de deur. De wereld wordt wakker. Dit is wederom een prachtige tijd om uw
medemensen, naasten en dierbaren eens aan te kijken en hen oprecht meer ruimte
te geven en het allerbeste te gunnen. Uiteindelijk zal dan blijken dat er
genoeg is voor iedereen.
Film bekijken? Zie hier de
trailer van ‘Thrive
movement – What on earth will it take?’ ‘The (Official Movie) THRIVE’
is via YouTube al door zo’n 5 miljoen mensen bekeken.
Klaas
Schaap & Rob Adank
maandag 3 juni 2013
donderdag 14 februari 2013
Koffer bij de voordeur
Afgelopen week kreeg ik te horen dat goede vrienden van ons in zwaar weer zitten met hun relatie. Ik heb dat niet zien aankomen en dan schrik je daar wel even van. Dat kan dus klaarblijkelijk iedereen overkomen.
Na een vluchtige blik tussen mijn vrouw en mij, dacht ik in haar ogen af te lezen dat ons dat nooit zou overkomen. Enigszins gerustgesteld kijk ik haar aan met dezelfde blik. Nee, dat gaat ons niet overkomen. Toch bleef er bij mij een ondefinieerbaar gevoel knagen aan mijn rotsvast vertrouwen in onze relatie. Wie weet staat mijn koffer met spullen ook een keer bij de voordeur. Nee… dat gaat ons niet gebeuren. Ik neem toch aan van niet. Volgens mij hebben wij het goed voor elkaar.
Kijkend naar een zakelijke relatie speelt daar in de basis het zelfde proces. U leert elkaar kennen, weet het vertrouwen te wekken, hebt aansluiting. U hebt de oplossingen voor de problemen bij uw klant. U doet uw eerste voorstel, doet uw eerste beetje water bij de wijn, ziet het gedram van uw nieuwe klant door de vingers omdat deze prille relatie belangrijk is en u doet uw eerste deal. Proficiat. Een nieuwe relatie is geboren. Voor de rest wordt in veel gevallen het zelfde protocol gevolgd als in onze privé relaties. We zijn er mee gestart en het onderhoud vergeten we.
We gaan er gemakshalve maar van uit dat de relatie goed verloopt. Geen bericht is immers goed bericht. Zelf heb ik ook zo’n zakelijke relatie. 18 jaar geleden heb ik deze opgedaan tijdens een beurs in Arnhem. Elke keer als ik me voorneem deze klant weer eens te bellen ben ik tussen deze gedachte en het fysieke contactmoment ruim drie maanden verder. En door wie word ik dan voortijds gebeld denkt u? Precies, door die klant. “Leef je nog? Hoor al een tijdje niets van je.” Deze relatie duurt nog steeds. Dat komt niet door mij, maar door het geduld en de goedertierenheid van deze klant.
Een relatie dient onderhouden te worden. U en ik zouden eigenlijk iedere relatie van tijd tot tijd eens moeten meten. We nemen vaak alleen maar aan dat de relatie goed is, maar we weten het niet. We grijpen in en gaan pas aan de relatie werken als het al te laat is. Wanneer is het dan te laat? Op het moment dat de omzet bij uw klant inzakt, u het niet zag aankomen omdat u er niet van op de hoogte was of op het moment dat uw klant, voor u totaal onverwacht, overstapt naar uw concurrent. Of wanneer u uw straat inrijdt en in het licht van uw koplampen iets bij de voordeur ziet staan naar later uw koffer blijkt te zijn. In alle gevallen bent u dus gewoon te laat.
Ik wil u als tip meegeven uw relaties bespreekbaar te maken, te meten en ze concreet te waarderen. U weet dan waar u aan toe bent, waar u aan moet werken en wat u mag verwachten binnen deze relaties. Het wordt helemaal compleet als u in staat bent de relatie van beiden kanten te bespreken en te waarderen. Hiermee bedoel ik dat u niet alleen uw gesprekspartner vraagt wat hij/zij van de relatie/samenwerking vindt maar dat u zelf ook bespreekbaar maakt wat u er zelf van vindt. Zo kunt u relaties optimaal maken.
Klink makkelijk maar is toch niet eenvoudig. Zelf aangeven wat u van de samenwerking/relatie vindt, kan aanvoelen als wanneer uw baas u in november vraagt wat u van hem vindt terwijl u weet dat hij in december ook de beoordelingsgesprekken doet.
Maar troost u. Er zijn een aantal doeltreffende vragen die u wederzijds kunt gebruiken. Het inzetten van deze vragen en het gesprek aangaan om de relatie te verbeteren vergt wel enige moed, zelfvertrouwen en een gezonde basishouding. Echter, u zult merken dat wanneer u dat op gezette tijden durft en doet, uw relatie wederzijds duurzaam wordt. Wat u onder duurzaam verstaat is aan uzelf.
Bespreek uw relatie en voorkom dat uw koffer bij de voordeur staat. En als u hierover wil klankborden, maak ik daar graag tijd voor. In een nieuwe relatie moet je investeren, nietwaar?
Na een vluchtige blik tussen mijn vrouw en mij, dacht ik in haar ogen af te lezen dat ons dat nooit zou overkomen. Enigszins gerustgesteld kijk ik haar aan met dezelfde blik. Nee, dat gaat ons niet overkomen. Toch bleef er bij mij een ondefinieerbaar gevoel knagen aan mijn rotsvast vertrouwen in onze relatie. Wie weet staat mijn koffer met spullen ook een keer bij de voordeur. Nee… dat gaat ons niet gebeuren. Ik neem toch aan van niet. Volgens mij hebben wij het goed voor elkaar.
Kijkend naar een zakelijke relatie speelt daar in de basis het zelfde proces. U leert elkaar kennen, weet het vertrouwen te wekken, hebt aansluiting. U hebt de oplossingen voor de problemen bij uw klant. U doet uw eerste voorstel, doet uw eerste beetje water bij de wijn, ziet het gedram van uw nieuwe klant door de vingers omdat deze prille relatie belangrijk is en u doet uw eerste deal. Proficiat. Een nieuwe relatie is geboren. Voor de rest wordt in veel gevallen het zelfde protocol gevolgd als in onze privé relaties. We zijn er mee gestart en het onderhoud vergeten we.
We gaan er gemakshalve maar van uit dat de relatie goed verloopt. Geen bericht is immers goed bericht. Zelf heb ik ook zo’n zakelijke relatie. 18 jaar geleden heb ik deze opgedaan tijdens een beurs in Arnhem. Elke keer als ik me voorneem deze klant weer eens te bellen ben ik tussen deze gedachte en het fysieke contactmoment ruim drie maanden verder. En door wie word ik dan voortijds gebeld denkt u? Precies, door die klant. “Leef je nog? Hoor al een tijdje niets van je.” Deze relatie duurt nog steeds. Dat komt niet door mij, maar door het geduld en de goedertierenheid van deze klant.
Een relatie dient onderhouden te worden. U en ik zouden eigenlijk iedere relatie van tijd tot tijd eens moeten meten. We nemen vaak alleen maar aan dat de relatie goed is, maar we weten het niet. We grijpen in en gaan pas aan de relatie werken als het al te laat is. Wanneer is het dan te laat? Op het moment dat de omzet bij uw klant inzakt, u het niet zag aankomen omdat u er niet van op de hoogte was of op het moment dat uw klant, voor u totaal onverwacht, overstapt naar uw concurrent. Of wanneer u uw straat inrijdt en in het licht van uw koplampen iets bij de voordeur ziet staan naar later uw koffer blijkt te zijn. In alle gevallen bent u dus gewoon te laat.
Ik wil u als tip meegeven uw relaties bespreekbaar te maken, te meten en ze concreet te waarderen. U weet dan waar u aan toe bent, waar u aan moet werken en wat u mag verwachten binnen deze relaties. Het wordt helemaal compleet als u in staat bent de relatie van beiden kanten te bespreken en te waarderen. Hiermee bedoel ik dat u niet alleen uw gesprekspartner vraagt wat hij/zij van de relatie/samenwerking vindt maar dat u zelf ook bespreekbaar maakt wat u er zelf van vindt. Zo kunt u relaties optimaal maken.
Klink makkelijk maar is toch niet eenvoudig. Zelf aangeven wat u van de samenwerking/relatie vindt, kan aanvoelen als wanneer uw baas u in november vraagt wat u van hem vindt terwijl u weet dat hij in december ook de beoordelingsgesprekken doet.
Maar troost u. Er zijn een aantal doeltreffende vragen die u wederzijds kunt gebruiken. Het inzetten van deze vragen en het gesprek aangaan om de relatie te verbeteren vergt wel enige moed, zelfvertrouwen en een gezonde basishouding. Echter, u zult merken dat wanneer u dat op gezette tijden durft en doet, uw relatie wederzijds duurzaam wordt. Wat u onder duurzaam verstaat is aan uzelf.
Bespreek uw relatie en voorkom dat uw koffer bij de voordeur staat. En als u hierover wil klankborden, maak ik daar graag tijd voor. In een nieuwe relatie moet je investeren, nietwaar?
Abonneren op:
Reacties (Atom)