Afgelopen week kreeg ik te horen dat goede vrienden van ons in zwaar weer zitten met hun relatie. Ik heb dat niet zien aankomen en dan schrik je daar wel even van. Dat kan dus klaarblijkelijk iedereen overkomen.
Na een vluchtige blik tussen mijn vrouw en mij, dacht ik in haar ogen af te lezen dat ons dat nooit zou overkomen. Enigszins gerustgesteld kijk ik haar aan met dezelfde blik. Nee, dat gaat ons niet overkomen. Toch bleef er bij mij een ondefinieerbaar gevoel knagen aan mijn rotsvast vertrouwen in onze relatie. Wie weet staat mijn koffer met spullen ook een keer bij de voordeur. Nee… dat gaat ons niet gebeuren. Ik neem toch aan van niet. Volgens mij hebben wij het goed voor elkaar.
Kijkend naar een zakelijke relatie speelt daar in de basis het zelfde proces. U leert elkaar kennen, weet het vertrouwen te wekken, hebt aansluiting. U hebt de oplossingen voor de problemen bij uw klant. U doet uw eerste voorstel, doet uw eerste beetje water bij de wijn, ziet het gedram van uw nieuwe klant door de vingers omdat deze prille relatie belangrijk is en u doet uw eerste deal. Proficiat. Een nieuwe relatie is geboren. Voor de rest wordt in veel gevallen het zelfde protocol gevolgd als in onze privé relaties. We zijn er mee gestart en het onderhoud vergeten we.
We gaan er gemakshalve maar van uit dat de relatie goed verloopt. Geen bericht is immers goed bericht. Zelf heb ik ook zo’n zakelijke relatie. 18 jaar geleden heb ik deze opgedaan tijdens een beurs in Arnhem. Elke keer als ik me voorneem deze klant weer eens te bellen ben ik tussen deze gedachte en het fysieke contactmoment ruim drie maanden verder. En door wie word ik dan voortijds gebeld denkt u? Precies, door die klant. “Leef je nog? Hoor al een tijdje niets van je.” Deze relatie duurt nog steeds. Dat komt niet door mij, maar door het geduld en de goedertierenheid van deze klant.
Een relatie dient onderhouden te worden. U en ik zouden eigenlijk iedere relatie van tijd tot tijd eens moeten meten. We nemen vaak alleen maar aan dat de relatie goed is, maar we weten het niet. We grijpen in en gaan pas aan de relatie werken als het al te laat is. Wanneer is het dan te laat? Op het moment dat de omzet bij uw klant inzakt, u het niet zag aankomen omdat u er niet van op de hoogte was of op het moment dat uw klant, voor u totaal onverwacht, overstapt naar uw concurrent. Of wanneer u uw straat inrijdt en in het licht van uw koplampen iets bij de voordeur ziet staan naar later uw koffer blijkt te zijn. In alle gevallen bent u dus gewoon te laat.
Ik wil u als tip meegeven uw relaties bespreekbaar te maken, te meten en ze concreet te waarderen. U weet dan waar u aan toe bent, waar u aan moet werken en wat u mag verwachten binnen deze relaties. Het wordt helemaal compleet als u in staat bent de relatie van beiden kanten te bespreken en te waarderen. Hiermee bedoel ik dat u niet alleen uw gesprekspartner vraagt wat hij/zij van de relatie/samenwerking vindt maar dat u zelf ook bespreekbaar maakt wat u er zelf van vindt. Zo kunt u relaties optimaal maken.
Klink makkelijk maar is toch niet eenvoudig. Zelf aangeven wat u van de samenwerking/relatie vindt, kan aanvoelen als wanneer uw baas u in november vraagt wat u van hem vindt terwijl u weet dat hij in december ook de beoordelingsgesprekken doet.
Maar troost u. Er zijn een aantal doeltreffende vragen die u wederzijds kunt gebruiken. Het inzetten van deze vragen en het gesprek aangaan om de relatie te verbeteren vergt wel enige moed, zelfvertrouwen en een gezonde basishouding. Echter, u zult merken dat wanneer u dat op gezette tijden durft en doet, uw relatie wederzijds duurzaam wordt. Wat u onder duurzaam verstaat is aan uzelf.
Bespreek uw relatie en voorkom dat uw koffer bij de voordeur staat. En als u hierover wil klankborden, maak ik daar graag tijd voor. In een nieuwe relatie moet je investeren, nietwaar?
